သူမ ေရးေသာဇာတ္သိမ္းခန္းႏွင့္ ဇာတ္ေကာင္ ကၽြန္ေတာ္

“ဒါ … မၿဖစ္သင့္ဘူး .. မၿဖစ္သင့္ဘူး .. ” ေခါင္းေလးတခါခါ မ်က္ေမွာင္ေလးၾကံဳ ့ကာ ေၿပာလာေသာ သူမကုိ ကၽြန္ေတာ္ၾကည့္ၿပီး သူမလွမ္းၾကည့္ေနေသာ ေနရာသုိ ့ၾကည့္မိလုိက္သည္။ အဝါနဲ ့အစိမ္း တလုိင္းစီဆြဲထားေသာ နံရံကလြဲလုိ ့ က်န္တာမရွိ။ တစ္ခါတစ္ခါ သူမေၿပာခ်င္တာကုိ ေခါင္းမရွိ အၿမီးမရွိ ေၿပာခ်တတ္ေသာ သူမအက်င့္ကုိ ကၽြန္ေတာ္ အက်င့္သားရသင့္ၿပီၿဖစ္သင့္ေသာ္လည္း ယခုခ်ိန္အထိ အသားမက်ႏုိင္ပဲရွိေနေသးသည္။ ခဏေနေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္ဘက္ေခါင္းေလးလွည့္လာၿပီး …

“ဟဲ့ .. သိလား ..” ကၽြန္ေတာ္ အသာရယ္ၿပေတာ့ .. သူမက သေဘာက်စြာ လုိက္ရယ္ၿပီး

“လူဆုိတာကုိေလ .. အၿမဲတေရေသ မွတ္လုိ ့မရဘူးဟ .. ဗုံးတစ္လုံးလုိပဲ . .ဘယ္အခ်ိန္ထေပါက္မယ္မွန္းမသိႏုိင္ဘူး .. တစ္ေယာက္ကုိတစ္ေယာက္နားလည္ပါတယ္ … ရင္းနီးပါတယ္ ခင္မင္ပါတယ္ .. ေၿပာေနၾကတာေတြက .. အမွန္ေတာ့ ကာကြယ္နည္းတစ္မ်ိဳးပဲ .. ဟုတ္တယ္မဟုတ္လား .. ” ကၽြန္ေတာ္ သူမကုိစုိက္ၾကည့္ကာ ေခါင္းၿငိမ့္ၿပလုိက္သည္။ သူမကလည္း ကၽြန္ေတာ့မ်က္လုံးမ်ားကုိ ေသခ်ာစုိက္ၾကည့္ၿပီးေတာ့မွ တစ္ဖက္သုိ ့ၿပန္လွည့္သြားေတာ့သည္။ “လူေတြမွာ လိမ္နည္းေပါင္းစုံရွိတယ္ .. ကုိယ့္ကုိလူတစ္ေယာက္က လိမ္လား မလိမ္ဘူးလားဆုိတာ .. သိႏုိင္တဲ့နည္းက မ်က္လုံးခ်င္းထိပ္တုိက္စုံဖုိ ့ပဲ .. အဲ့ဒါေၾကာင့္ ေနာက္ နင္နဲ ့ငါစကားေၿပာတုိင္း မ်က္လုံးကုိပဲတည့္တည့္ၾကည့္ေၾကး .. အဲ့ဒါမွ ငါလိမ္လည္းနင္သိ .. နင္လိမ္လည္းငါသိ .. ဘယ္လုိလဲ .. ကတိေနာ္ ” သူမ ေၿပာခဲ့ဘူးတဲ့ စကားလုံးမ်ားကုိ ၾကားေယာင္ရင္း ကၽြန္ေတာ္အသာၿပံဳးမိသည္။ သူမက အၿမဲလုိ ကတိမ်ား စကားမ်ားနဲ ့စည္းထားမႈကုိ ေက်နပ္သူၿဖစ္သည္။ သူမ်ားေပၚတြင္သာမကာ .. သူမကုိယ္တုိင္ကုိယ္ကုိလည္း စည္းမ်ား မ်ဥ္းမ်ား ခ်မွတ္ကာေနတတ္သူၿဖစ္သည္။ တစ္ခါတစ္ခါ သူမအတြက္ သူမ ခ်မွတ္ေသာ စည္းမ်ားမွာ ကေလးဆန္လွသည္။

“မေန ့က .. Creamy House မွာကိတ္မုန္ ့သြားစားတာ .. အရမ္းညံ့တယ္ .. ကိတ္က ပြပြၾကီး .. ေနာက္ဆုိ .. အဲ့ဆုိင္မွာ ဘယ္ေတာ့မွ အဲ့ကိတ္မွာမစားေတာ့ဘူး .. ”

“အိမ္ကေၿပာတယ္ အဝါနဲ ့လုုိက္တယ္တဲ့ .. ဒီေန ့ကစၿပီး အဝါကုိ အလုိက္ဖက္ဆုံးစာရင္းထဲမွာထည့္လုိက္ၿပီ .. သိလား .. ”

“ေရဆာတယ္ .. ဒါမဲ့ အိပ္ခါနီးေရေသာက္ၿပီးအိပ္ရင္ .. မနက္ႏုိးလာရင္ မ်က္ႏွာေဖာင္းေနတတ္တယ္တဲ့ .. ”

“ပန္းမၾကိဳက္ဘူး .. ဘာလုိ ့လဲဆုိေတာ့ ပန္းၾကိဳက္တဲ့ မိန္းကေလးေတြရဲ့ စိတ္က မၿပတ္သားဘူးတဲ့ ” တစ္ခါတစ္ခါ ကၽြန္ေတာ္ သူ ့ကုိ “နင္ .. ေတာ္ေတာ္ဂ်ီးမ်ားတဲ့လူပဲ ”လုိ ့ေၿပာတုိင္း သူမက “ငါကလုပ္ခ်င္တာထက္ လုပ္သင့္တာကုိလုပ္တာ .. အက်ိဳးအေၾကာင္းမရွိဘဲ သူမ်ားေတြလုိ “ဘူး” ခံေနတာမဟုတ္ဘူး ..” ဆုိၿပီးကတ္ကတ္လန္ကာ ၿပန္လည္းေၿပာတတ္သည္။ သူမဘာေတြပဲေၿပာေၿပာ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ အၿမဲေခါင္းၿငိမ့္ကာ ေထာက္ခံေနမွာပင္။

သူမ .. ဘယ္ေတာ့မွ ဆုံးၿဖတ္ၿပီးသာကိစၥတစ္ခုကုိမၿပင္တတ္သူ .. တစ္ခုခုကုိရည္ရြယ္ထားတုိင္း မရရေအာင္ယူတတ္သူလည္းၿဖစ္သည္။ နားလည္ရလြယ္တယ္လုိ ့ထင္ရၿပီး ခက္ေသာသူမက ဒီေန ့တုန္လႈပ္တဲ့ ဆုံးၿဖတ္ခ်က္တစ္ခုကိုခ်လုိက္ၿပီၿဖစ္ေၾကာင္း ကၽြန္ေတာ္သိလုိက္ရသည္။

“နင္လုိက္ခဲ့”

“ဟာ .. ရူးေနလား .. နင့္ဘာသာနင္လုပ္ခ်င္တာလုပ္ .. ငါေတာ့မလုိက္ဘူး .. ” ကၽြန္ေတာ္ အတင္းၿငင္းေနမိသည္။

“မလုိက္လုိ ့မရဘူး  .. နင့္အတြက္ပါ ငါစဥ္းစားထားတာ .. ”

“ေတာ္ပါ .. မယ္မင္းၾကီးမရယ္ .. နင့္ဦးေႏွာက္ကထြက္လာတာမွန္သမ ွ် .. တစ္ခုမွ အေကာင္းမရွိဘူး .. ”

“မႏွစ္တုန္းကလည္း .. သခ်ိဳင္းကုန္းမွာ ဝလုံးသြားဆြဲရင္ စာေမးပြဲေအာင္တယ္ဆုိၿပီး ညၾကီးမင္းၾကီးသြားၿပီးၿပီ .. ၿပီးေတာ့ေရာ .. စာေမးပြဲေအာင္လား .. က်တာပဲ”

“ဟဲ့ .. အဲ့ဒါ နင္ေသခ်ာမဆြဲလုိ ့ေလ .. ငါနဲ ့နင္အတူတူသြားဆြဲတာ ငါေအာင္ၿပီး နင္က်တာ .. သရဲကဘက္လုိက္မလား .. နင့္ဘာသာနင္ ေစတနာမပါတပါသြားလုပ္တာကုိး .. ”

“ဒါဆုိ .. ၿပီးခဲ့တဲ့လက ေထာင္ထြက္တစ္ေယာက္ရဲ့ ခံစားခ်က္ကုိ စာေရးခ်င္လုိ ့ဆုိၿပီး .. ငါ့ကုိ ပုိက္ဆံအိတ္နဲ ့ေကာက္ေပါက္ၿပီး သူခုိးလုိ ့စြတ္စြဲခဲ့တာဘယ္သူလဲ .. ”

“ငါေလ .. ” စားပြဲေပၚက အေအးခြက္ကုိ အခန္ ့သားေသာက္ၿပီး တုိတုိၿပတ္သူမစကားေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္ မ်က္ရည္မ်ားပင္ဝဲလာသည္။ ၿပန္စဥ္းစားၾကည့္ရင္ အၿဖစ္အပ်က္မွာ တုိေတာင္းကာ ၿမန္ဆန္လြန္းလွသည္။

ညကတည္းက အိပ္မက္ေတြကမေကာင္း .. မ်က္ခုံးမ်ားကလည္း ခပ္လႈပ္လႈပ္။ သူမကလည္း ဒီေန ့ မပ်က္မကြက္လာခဲ့ပါ တုိင္ပင္စရာရွိတယ္ဆုိၿပီး အခုခ်ိန္ထိ ေရာက္မလာေသး။ ေသာက္ေနေသာ ေကာ္ဖီေတာင္ကုန္သြားၿပီၿဖစ္သည္။ နာရီၾကည့္မိေတာ့ ခ်ိန္းထားတာထက္ ၁နာ၇ီေက်ာ္ေတာင္ ေနာက္က်ေနၿပီ။ ထၿပန္ရင္ေကာင္းမလားစဥ္းစားရင္း ဆက္ေစာင့္ေနမိသည္။ တေအာင့္ေနေတာ့ အမိက ၾကြၾကြရြရြနဲ ့ေရာက္လာပါေရာ .. ထူးဆန္းစြာ သူမ ကၽြန္ေတာ့္ဆီမလာဘဲ ကၽြန္ေတာ္နဲ့ခပ္လွမ္းလွမ္းမွာ နံရံပဲၾကည့္သလုိလုိ .. ၾကမ္းၿပင္ပဲ ၾကည့္သလုိလုိလုပ္ေနၿပီး ကၽြန္ေတာ့္ဆီ ဖုန္းလွမ္းေခၚသည္။ ကၽြန္ေတာ္လည္း သူမ အမူအရာကုိေၾကာင္ေတာင္ေတာင္လုိက္ၾကည့္ၿပီး ဖုန္းကုိင္လုိက္သည္။

“ဟဲ့ .. ”

“ေအး .. နင္ကဘာလုပ္ေနတာလဲ .. လာထုိင္မွာၿဖင့္မထုိင္ဘူး .. ”

“အဲ့ဒါအေရးမၾကီးဘူး .. အေရးၾကီးတာက .. မေန ့က ငါေရးေနတဲ့ ဝတၳဳအရမ္းေကာင္းေနၿပီ .. ဒါမဲ့ ဇာတ္သိမ္းေလးနည္းနည္းလုိေနတယ္ .. ”

“အမ္ .. အဲ့ဒါ ငါကဘာလုပ္ရမွာလဲ .. ”

“လုိအပ္တဲ့ ကြက္လပ္ေနရာကုိ နင္ကလြဲၿပီး က်န္သူမၿဖည့္ႏုိင္လုိ ့” ဖုန္းထဲက သူမအသံတုိးတုိးေလးေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္နည္းနည္းပင္ ရင္ခုန္လုိ ့သြားသည္။

“ဒါဆုိ .. ငါဘယ္လုိကူညီရမလဲ”

“နင္တကယ္ကူညီမွာလား .. ”

“ဒါေပါ့ .. ေၿပာ .. ငါဘယ္လုိကူညီရမလဲ .. ” ကၽြန္ေတာ္သူမကုိ လွမ္းၾကည့္ၿပီး ဖုန္းထဲမွ အသာေမးလုိက္သည္။ သူမ ကၽြန္ေတာ့္ကုိ ေက်းဇူးတင္သည္ဆုိသည့္သေဘာၿဖင့္ ညင္သာစြာၿပံဳးၿပသည္။  သုိ ့ေသာ္ သူမ မ်က္လုံးမ်ားက ေက်ာ့ကြင္းထဲသားေကာင္မိသည့္ႏွယ္ .. အလုိလုိေနရင္း ကၽြန္ေတာ္ၾကက္သီးမ်ားေတာင္ထလာသည္။

“နင္ .. ငါ့ဆီကုိေလ ွ်ာက္လာခဲ့ .. ဒါမဲ့ ဟုိဘက္ကုိခဏၾကည့္လုိက္ ဒီဘက္ကုိခဏၾကည့္လုိက္နဲ ့ေလ ွ်ာက္လာ .. ေလ ွ်ာက္လာတဲ့အခ်ိန္မွာ ခါးကုိနည္းနည္းကုိင္းထား .. ၿပီးရင္ လ ွ်ာနဲ ့ပါးစပ္ကုိ ခဏခဏသပ္ေန ”

“အာ .. နင့္ဟာကလည္း ”

“မရွည္စမ္းနဲ ့ .. နင္ကူမယ္လုိ ့ေၿပာၿပီးၿပီ .. ငါခုိင္းတဲ့အတုိင္းလုပ္” သူေၿပာခ်င္တာေၿပာၿပီး ဖုန္းကုိ ခ်လုိက္ေသာေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္ နည္းနည္းေဒါသထြက္သြားသည္။ သုိ ့ေသာ္ ကူညီမယ္လုိ ့ေၿပာထားၿပီးၿပီဆုိေတာ့ .. သက္ၿပင္းခ်ကာ ကၽြန္ေတာ္ေဘးဘီကုိလွည့္ၾကည့္လုိက္သည္။ ေရွ ့ကတစ္ဝုိင္းေက်ာ္မွာ လူငယ္တစ္စုထုိင္ေနၿပီး ကၽြန္ေတာ့္ ေဘးမွာေတာ့ ဆယ္ေက်ာ္သက္ကေလးငယ္တစ္အုပ္စု စာအုပ္မ်ားႏွင့္ ရႈပ္ေနၾကသည္။ ေန ့လယ္ခင္းမုိ ့လုိ ့ ဆုိင္ကလူလည္းရွင္းလွသည္။ ထုိ ့ေၾကာင့္ ထုိင္ေနရာမွ ထလုိက္ၿပီး သူမေၿပာသလုိ ခပ္ကုိင္းကုိင္းခါးကုိ ကုန္းၿပီး လ ွ်ာနဲ ့ပါးစပ္တစ္ဝုိက္သပ္ကာ သူမရွိရာသုိ ့လွမ္းလာမိသည္။ ေဘးကုိလွည့္ၾကည့္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ့ကုိ ဆယ္ေက်ာ္သက္ဝုိင္းမွ ေကာင္မေလးက သူ ့သူငယ္ခ်င္းမ်ားကုိလက္တုိ ့ၿပီး ..

“ဟဲ့ .. ဟုိလူၾကီးက စိတ္မွန္ရဲ့လားမသိဘူး .. လ ွ်ာၾကီးသြင္းလုိက္ထုတ္လုိက္နဲ့ .. ” တစ္အုပ္စုလုံးကၽြန္ေတာ္ကုိ အထူးအဆန္းသတၱဝါလုိၾကည့္ေနၾကသည္။ ရွက္စိတ္ေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ့္မ်က္ႏွာတစ္ခုလုံး ပူရွိန္းရွိန္းေတာင္ၿဖစ္သြားသည္။ အဲ့ဒီအုပ္စုထဲမွ ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္က

“သြားမၾကည့္နဲ ့ .. ေတာ္ၾကာ ငါတုိ ့ကုိလာၿပီးၿပႆနာရွာေနဦးမယ္ .. ရုပ္ကေလးကေတာ့သနားစရာေလး .. ယဥ္ယဥ္ေလးနဲ ့တူတယ္” သူတုိ ့ေၿပာေတာ့မွပဲ .. ကၽြန္ေတာ့္မွာ တကယ့္ကုိအရူးၾကီးၿဖစ္လုိ ့ ။ ဒါနဲ ့ ဟုိဘက္လွည့္ၾကည့္ေတာ့ အာလူးေၾကာ္စားရင္း ကၽြန္ေတာ့္ဘက္လွည့္လာေသာ ေကာင္ေလးက ကၽြန္ေတာ့္ကုိၾကည့္ရင္း အာလူးေၾကာ္ စားမလားဆုိၿပီး အမူအရာၿပေတာ့ ကၽြန္ေတာ္လ ွ်ာနဲ ့ႏႈတ္ခမ္းမ်ားသတ္ကာ ေခါင္းခါၿပလုိက္သည္။

“ေဟ့ေကာင္ .. ဟုိဘဲၾကီးက ေဆးေၾကာင္ေနတာလားမသိဘူး .. ”

“ဘယ္က ဘဲၾကီးလဲ .. ”

“ငါတုိ ့အေနာက္ဝုိင္းကေလ .. ”

“ငါတုိ ့လာတုန္းက အေကာင္းၾကီး .. ခ်က္ခ်င္းပဲ … ေဆးစြဲေနတာနဲ့တူတယ္ .. ”

“ဟုတ္လား .. ငါက ပုိလီယုိေရာဂါသည္မွတ္လုိ ့ .. ” သူတုိ ့ေၿပာေတာ့မွ လူလည္း ရစရာလည္းမရွိေတာ့ ..  တစ္ဖြဲ ့က အရူး တစ္ဖြဲ ့က ေဆးသမား .. ကၽြန္ေတာ္စိတ္ထဲ သူမသာ လွမ္းကာေအာ္မိေတာ့သည္။ သူမကေတာ့ ရပ္ေနရာမွ တစ္ဖဝါးမွမခြာ .. ၾကမ္းၿပင္ကုိေၿပာင္သြားမတတ္ ဖိနပ္ၿဖင့္ပြတ္ေနသည္။ ကၽြန္ေတာ္သူမ အနားေရာက္ခါနီး ရုတ္တရက္ ေခါင္းကုိတစ္ခုခုၿဖင့္ ေပါက္ခံလုိက္ရေသာေၾကာင့္ ေမာ့ကာၾကည့္မိသည္။ ေနာက္ ၾကမ္းၿပင္တြင္ ပုိက္ဆံအိတ္ ပန္းေရာင္အရွည္ေလး .. ဒီပုိက္ဆံအိတ္ၿမင္ဖူးသလုိပဲ စဥ္းစားလုိ ့ေတာင္မၿပီးေသး ..

“ကယ္ၾကပါဦးရွင္ .. သူခုိး .. ခါးပုိက္ႏႈိက္ .. ဓားၿပ .. လူမုိက္ .. ပုိက္ဆံအိတ္လုသြားလုိ ့ ” ဆုိင္ထဲက စားပြဲထုိးမ်ား အေနာက္မွ ထုိင္ေနၾကေသာ လူငယ္တစ္စုလည္းေရာက္လာၿပီး ေနာက္ ဖိနပ္ေရာင္စုံမ်ား .. ။ မ်က္လုံးႏွစ္လုံးပြင့္လာသည့္အခ်ိန္ တုိင္မ်ားပတ္ခ်ာဝုိင္းထားေသာ အခန္းထဲတြင္ တစ္ေယာက္ထဲ .. ။ ႏွစ္ရက္ေလာက္ ထုိေနရာေလးတြင္ေနလုိက္ရၿပီး သုံးရက္ေၿမာက္မွေတာ့ အိမ္ၿပန္ခြင့္ရခဲ့သည္။ အိမ္ၿပန္ေရာက္ေတာ့ သူမက ကၽြန္ေတာ့္ကုိ သြားအၿဖီးသားႏွင့္ၾကိဳဆုိခဲ့သည္။ ေနာက္ ကၽြန္ေတာ့္ရဲ့ ႏွစ္ညအိပ္သုံးရက္ခရီး တုိင္တံမ်ား၏ အေၾကာင္းကုိ အားမနာလ ွ်ာမက်ိဳး ေမးခ်င္တာမ်ားေမးၿပီး ခပ္ေတာ့ေတာ့ၿပန္သြားေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္မွာ မ်က္ရည္မ်ားဝဲရုံကလြဲလုိ ့ က်န္တာမတတ္ႏုိင္။

ဒီဇာတ္လမ္းၿပီးတာကမွ တစ္လေက်ာ္ပဲရွိေသး .. အခုသူမ လုပ္ေပါက္က တစ္သက္တစ္ကၽြန္းက်ကိန္း။ စာေရးရတာၾကိဳက္ႏွစ္သက္ေသာ သူမသည္ ကုန္ၾကမ္းရွာတယ္ဆုိၿပီး ဘတ္စ္ကားမွတ္တုိင္ တစ္ေနကုန္ထုိင္ခ်င္ထုိင္တတ္သလုိ မနက္အေစာၾကီး ေဈ းသုိ ့သြားကာ ေဈ းပိတ္မွလည္း ၿပန္လာတတ္သည္။ မႈခင္းေဟ့ ဆုိရင္လည္း ေဘာပင္တစ္ေခ်ာင္းမွတ္စုတစ္အုပ္ၿဖင့္ ေနရာစုံ သူမ အေရာက္သြားတတ္သည္။ သူမကုိ နင္စာေရးမဲ့အစား စုံေထာက္လုပ္စားပါလား ေၿပာရေလာက္သည္အထိပင္။ ၿမန္မာၿပည္အႏွံ ့ကားတစ္စီးၿဖင့္ သြားခ်င္ရာ သြားတတ္ေသာ သူမကုိ စိတ္မခ်ႏုိင္သူ ကၽြန္ေတာ္ကလည္း သူမအရိပ္တစ္ရိပ္လုိပင္ တေကာက္ေကာက္ၿဖစ္လာခဲ့သည္။ သူမနဲ ့ပတ္သတ္ၿပီး အမ်ိဳးမ်ိဳးခံခဲ့ရေပမဲ့ အမွတ္မရွိႏုိင္။ တစ္ခါကလည္း ..

“နင့္အိမ္ကေၾကာင္ကလည္း .. ေၾကာင္ၿဖစ္ၿပီး ေၾကာင္လုိမေနရဘူး .. ”

“ငါ့ေၾကာင္ဘာၿဖစ္ေနလုိ ့လဲ .. ဟ” ကၽြန္ေတာ္ အေငၚတူးကာေမးမိသည္။

“ဘာၿဖစ္ရမွာလဲ .. ေၾကာင္ကေၾကာင္ရုပ္မေပါက္ဘူး .. လူမမာ ဝမ္းႏႈတ္ေဆးစားၿပီး ႏႈတ္ခမ္းေမြးထြက္ေနတဲ့ရုပ္ .. ” သူမ ေၿပာလုိက္ရင္ အထူးအဆန္းေတြခ်ည္းေပ။ ကၽြန္ေတာ္ေခါင္းကုတ္ကာ သူမလက္ထဲက ေၾကာင္ကုိၾကည့္မိသည္။ ေၾကာင္က သူမ ေရွ ့သြားေနတာလည္းမဟုတ္ .. သူမက ေၾကာင္ေရွ ့လာၿပီး ဂုတ္ကကုိင္ကာ ပစ္ပစ္ႏွစ္ႏွစ္ေဝဖန္ေနၿခင္းၿဖစ္သည္။

“နင္ကလည္း .. ငါ့ေၾကာင္အဲ့ေလာက္မဆုိးပါဘူး .. ”

“ဆုိးတယ္ .. ဆုုိးတယ္ .. ေၾကာင္ၿဖစ္ၿပီး ၾကြက္လည္းမခုတ္တတ္ .. သစ္ပင္လည္းမတက္တတ္ .. နင့္ဟာ ေၾကာင္မွမဟုတ္ေတာ့တာ … ဖ်ံကုိအၿမီးတပ္ထားတာၾကေနတာပဲ .. ႏႈတ္ခမ္းေမြးကၿဖဴၿဖဴ .. ကုိယ္လုံးက မဲမဲ .. ၿပီးေတာ့ ဝတုတ္ေနတာ .. ငါ့ေပါင္လုံး ႏွစ္လုံး ေပါင္းစာေလာက္ရွိတယ္ .. ” ဆုိၿပီး သူမေပါင္ကုိ တၿဖန္းၿဖန္း နဲ့ရုိက္ၿပသည္။ ကၽြန္ေတာ္လည္း ေခါင္းၿငိမ့္ကာ ..

“နင့္လုိ အီသိယုိးပီးယားမ နဲ ့ေတာ့ .. ငါ့ေၾကာင့္ကုိလာမႏႈိင္းနဲ ့ေပါ့ .. ” ႏႈတ္မွလႊတ္ခနဲ ထြက္သြားသည္။ ေနာက္မွ မွားသြားၿပီဆုိတာ နားလည္လုိက္ၿပီး ကၽြန္ေတာ္ သူမကုိအသာၾကည့္ေတာ့ .. သူမ မ်က္လုံးၾကီးမ်ားေထာင့္ကပ္ကာ ေပေစာင္းေစာင္းႏွင့္လွမ္းကာၾကည့္ေနသည္။ တစ္ဖက္သုိ ့ ကၽြန္ေတာ္မ်က္ႏွာလႊဲလုိက္ၿပီး မ်က္ခုံးမ်ားပင့္ကာ ဆံပင္ၾကားထဲ လက္ထုိးထည့္ေမႊလုိက္သည္။ ေနာက္ ေၾကာင္ခ်ီၿပီး ထြက္သြားေသာ သူမေနာက္သုိ ့ ကၽြန္ေတာ္အေနာက္မွ အေၿပးလုိက္မိသည္။ ကားတံခါး ဖြင့္မယ္လုပ္ေနေသာ သူမလက္မ်ားကုိ ကၽြန္ေတာ္ဆုပ္ကုိင္လုိက္ၿပီး ..

“ငါက စတာပါဟာ .. နင္ ဘယ္သြားမလုိ ့လဲ .. ငါလုိက္ပုိ ့ေပးမယ္ေလ .. ” ေၿပာရင္း ကားေမာင္းသူေနရာတြင္ ကၽြန္ေတာ္ဝင္ထုိင္လုိက္သည္။ သူမ စကားတစ္ခြန္းမွမေၿပာဘဲ ေၾကာင္ေပြ ့ကာ တစ္ဘက္ၿခမ္းတြင္ဝင္ထုိင္သည္။ ကားေပၚေရာက္ေတာ့ “ကန္ေတာ္ၾကီး” တစ္ခြန္းသာေၿပာၿပီး ႏႈတ္ခမ္းဆူကာ ေနေတာ့သည္။ သူမ ေမာင္းခုိင္းေသာ ကန္ေတာ္ၾကီး သုိ ့ေမာင္းရင္း သူမ အရိပ္အေၿခအေနကုိ အကဲခပ္ေနမိသည္။ ဒုတ္မေၾကာက္ ဓားမေၾကာက္ေပမဲ့ သူမ စိတ္ဆုိးမည္ကုိေတာ့ ဘာေၾကာင့္မွန္းမသိ ကၽြန္ေတာ္ေၾကာက္မိသည္။ ရွစ္တန္းမွာ ေက်ာင္းသုိ ့ေၿပာင္းလာေသာ သူမကုိ ကၽြန္ေတာ္ၿမင္ၿမင္ခ်င္း သံေယာဇဥ္ၿဖစ္မိသည္။ ေရွးဘဝက ကၽြန္ေတာ္ သူမ အေပၚတင္ခဲ့ေသာ အေၾကြး ဟုပင္ ကၽြန္ေတာ္ထင္မိသည္။ သူမကလည္း စေတြ ့ကတည္းက “ငါ့နာမည္ ဝတီ .. နင့္နာမည္ ဘယ္လုိေခၚလဲ .. နင္ဘယ္လုိေခၚေခၚအေရးမၾကီးဘူး .. နင့္ၾကည့္ရတာ စာလုိက္ေရးမဲ့ပုံပဲ .. ငါတုိ ့ သူငယ္ခ်င္းလုပ္ရေအာင္ ” ကၽြန္ေတာ္သူမကုိ ေၾကာင္လုိ ့သာ ၾကည့္ေနမိသည္။ ထုိလုိၿဖင့္ ကၽြန္ေတာ္ႏွင့္ သူမ သူငယ္ခ်င္းၿဖစ္ခဲ့သည္။ ေနာက္ႏွစ္မ်ားမွာလည္း သူမ ႏွင့္ကၽြန္ေတာ္ အတန္းလည္းတူ က်ဴရွင္လည္းတူသၿဖင့္ တစ္ေယာက္နဲ ့တစ္ေယာက္ပုိလုိ ့ရင္းနီးလာခဲ့သည္။ ဆယ္တန္းၿပီးသည့္ေနာက္မွလည္း ေဆးမမွီသည့္ ကၽြန္ေတာ္က နည္းပညာတကၠသုိလ္ကုိတက္ခဲ့သည္။ သူမကုိေတာ့ ေဆးေက်ာင္းတက္မွာပဲလုိ ့ထင္ခဲ့ေပမဲ့ .. တကယ္တမ္း ေဆးမွီသည့္သူမ ေဆးေက်ာင္းမတက္ပဲ ကၽြန္ေတာ္ႏွင့္အတူ နည္းပညာတကၠသုိလ္လုိက္တက္ခဲ့သည္။ ကၽြန္ေတာ္ေမးေတာ့ .. “ေဆးေက်ာင္းမွာ ၇ႏွစ္ ႏွစ္တက္ၿပီး မရူးခ်င္လုိ ့ .. ရူးမဲ့ရူး နင့္ကုိပဲရူးေအာင္ လုပ္မွာေပါ့ .. ” ခပ္ေအးေအးၿပန္ေၿဖေသာ သူမ စကားလုံးမ်ားေၾကာင့္ ၿငိမ္သက္ေနေသာ ကၽြန္ေတာ့္ရင္ခြင္ လႈိင္းကေလးမ်ား ထလုိ ့သြားသည္။ သုိ ့ေသာ္ သူမေၾကာင့္ ရင္တုန္ ပန္းတုန္ၿဖစ္ရသည္ကမ်ားေသာေၾကာင့္ သူမ နဲ ့ပတ္သတ္တုိင္းၿဖစ္ေပၚလာေသာ ရင္ခုန္သံမ်ားကုိ ကၽြန္ေတာ္ ကုိယ္တုိင္ပင္မခြဲၿခားတတ္။  အခုလုိမ်ိဳး ေဘးမွာ ၿငိမ္ၿငိမ္ေလးလုိက္ပါလာေတာ့လည္း ကၽြန္ေတာ့္ရင္ခုန္သံမ်ား ၿဖည္းၿဖည္းမွန္မွန္ေလး အရွိန္ၿမင့္လုိ ့လာသည္။ ေပါင္ေပၚ တင္ထားေသာ ေၾကာင္ကေလးကုိ နားရြက္ဆြဲလုိက္ အၿမီးဆြဲလုိက္ ေခါင္းေလးသပ္ေပးလုိက္ႏွင့္ တၿပံဳးၿပံဳး သူမလုပ္ခ်င္ရာလုပ္ရေတာ့ ၾကည္လင္ေနေသာ မ်က္ႏွာေလးကုိ ကၽြန္ေတာ္ တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္ မသိမသာ ခုိးခုိးၾကည့္မိသည္။

ကားေလးရပ္လုိက္ၿပီးၿပီးခ်င္း သူမ ကားေပၚမွ ဆင္းသြားခဲ့သည္။ ကားေလာ့ခ္ခ်ကာ ကၽြန္ေတာ္ သူမႏွင့္အမွီ ေၿခလွမ္းမ်ားၿမန္လုိက္သည္။ ေနပူပူ မုိးရြာရြာ ကန္ေတာ္ၾကီးေရာက္တုိင္း သူမ သြားေသာေနရာေလးမွာ တစ္ခုထဲပင္။ ကၽြန္ေတာ္ေရာက္ေတာ့ သူမက ေအးေဆးထုိင္ကာေနၿပီၿဖစ္သည္။ ကၽြန္ေတာ္သူမေဘးတြင္ ဝင္ထုိင္ကာ

“စိတ္ဆုိးေနတုန္းပဲလား” ၿငင္သာစြာေမးလုိက္သည္။ မၾကားသလုိ သူမ ဟန္ေဆာင္ကာ ကန္ၿပင္ကုိ ေငးၾကည့္ေနသည္။ သူမလက္ေပၚတြင္ ပါလာေသာ ေၾကာင္ကေလးကလည္း ေအာက္ဆင္းရန္ အတင္းၿပင္ဆင္ေနေတာ့သည္။ သူမ အသာေအာက္သုိ ့ခ်ေပးလုိက္သည္။ လြတ္လပ္သြားေသာ ေၾကာင္ကေလးက ေနရာအသစ္အဆန္းမုိ ့လုိ ့ အေဝးၾကီးလည္း သိပ္မသြားေဘးနားတြင္သာ ဟုိၿမက္ပင္သြားနမ္းလုိက္ ဒီၿမက္ပင္သြားနမ္းလုိက္ႏွင့္ အလုပ္ရႈပ္လ်က္ရွိေနသည္။ ကၽြန္ေတာ္ သူမ ကုိၾကည့္ရင္း ..

“စိတ္ဆုိးေနတုန္းပဲလား ” ေနာက္တစ္ခါ အသာထပ္ေမးမိသည္။ သူမ ကၽြန္ေတာ့္ဘက္လွည့္လာၿပီး

“ဟုတ္တယ္” ေၿဖၿပီး တစ္ၿခားဘက္သုိ ့ၿပန္လွည့္သြားေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ အသာေလးရယ္မိသည္။

“ဒါဆုိ .. စိတ္ဆုိးေၿပေအာင္ .. ငါဘာလုပ္ေပးရမလဲ .. ”

“တကယ္ .. လုုပ္ေပးမွာလား”

“ဒါေပါ့ .. ” ကၽြန္ေတာ္ၿပံဳးရင္ ေၿဖလုိက္သည္။ သူမ တစ္ခုခုစဥ္းစားဟန္ၿဖင့္ ကၽြန္ေတာ့္ကုိတစ္ခ်က္ၾကည့္ၿပီး ေခါင္းေလးငုံသြားသည္။ ေနာက္

“ရယ္ၿပ”

“ဟမ္ ” ကၽြန္ေတာ္ ေၾကာင္သြားသည္။

“ရယ္ခုိင္းတာေလ .. နင္ေၿပာေတာ့ ငါစိတ္ဆုိးေၿပေအာင္ ဘာမဆုိလုပ္ေပးမဆုိ .. အခု ရယ္ၿပလုိ ့ေၿပာေနတာေလ .. ရယ္ေလ .. ” စိတ္ဆုိးဟန္ၿဖင့္ ေၿပာလာေသာ သူမ ေလသံေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္ ၿပာၿပာသလဲလဲ ၿဖစ္သြားကာ ..

“ေအးပါဟာ .. ဟဲဟဲ .. ” ရယ္ၿပလုိက္သည္။ သူမ ႏွာတစ္ခ်က္ရႈံ ့ၿပီး

“အိပ္ခ်င္မူးတူးရုပ္ .. ” ကၽြန္ေတာ္ မ်က္လုံးမ်ား စင္းၿပီး မပြင့္တပြင့္လုပ္ၿပေတာ့ သူမ သေဘာက်စြာရယ္ေတာ့သည္။ ေနာက္ “ေဒါသထြက္ၾကည့္” “မခုိ ့တရုိ ့ေလး” “တရုတ္ကားေတြထဲကလုိ လင္းေၿမြသုိင္းကစားၿပ” “ကမ္းစပ္မွာ မိန္းမၾကီး အဝတ္ေလ ွ်ာ္ေနပုံ” “အိပ္သာ တစ္လ မတက္ရေသးတဲ့ရုပ္” သူမခုိင္းတဲ့အတုိင္း ပုံစံမ်ိဳးစုံ စတုိင္မ်ိဳးစုံ စရုိက္မ်ိဳးစုံ လုပ္ၿပီးသည့္အခ်ိန္မွာေတာ့ တစ္ကုိယ္လုံး တင္းေနေသာ အေၾကာအခ်ဥ္ေတာ္ေတာ္မ်ား ေၿပေလ်ာ့လုိ ့သြားေတာ့သည္။ သူမကေတာ့ ေဘးဘီကုိလွမ္းၾကည့္လုိက္ ေနာက္ တစ္ဖက္သုိ ့လွည့္ကာ ခႏၶာကုိယ္ေလးတသိမ့္သိမ့္လႈပ္ကာ ရယ္ေမာလုိ ့ေနသည္။ ကၽြန္ေတာ္လည္း သူမ ခုိင္းတာမွန္သမ ွ် အကုန္လုပ္ၿပီးေတာ့မွ လူက ရွက္ကုိးရွက္ကန္းၿဖစ္လုိ ့လာသည္။ ေတာ္ေသးတာေပါ့ ေန ့ခင္းခ်ိန္မုိ ့လုိ ့ လူကလည္း သိပ္မရွိ။ ဒီေလာက္ဆုိ သူမ စိတ္ဆုိးလည္းေၿပေလာက္ၿပီထင္သည္မုိ ့

“စိတ္ဆုိးေၿပၿပီမဟုတ္လား” ကၽြန္ေတာ္ေမးလုိက္ေတာ့ မ်က္ႏွာေလးခ်က္ခ်င္းတည္ကာ

“ဘယ္သူေၿပာလဲ” ကၽြန္ေတာ္ စကားမ်ားနင္သြားသည္။

“ေခ်ာ့တုိင္း ေၿပရေအာင္ .. ငါက နင့္ရည္းစားလား .. ” ႏႈတ္ခမ္းေလးရြဲ ့ကာ သူမလွမ္းေၿပာေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ စိတ္ရႈပ္ရႈပ္ၿဖင့္ ေခါင္းကုပ္လုိက္သည္။

“ဒါမဲ့ .. စိတ္ေတာ့မဆုိးေတာ့ဘူး .. ” ဆုိလာေသာ သူမစကားေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္ေပ်ာ္လုိ ့သြားသည္။

“စိတ္မဆုိးေတာ့ဘူးဆုိလုိ ့ .. စိတ္ဆုိးေၿပၿပီလုိ ့ေတာ့ မထင္နဲ ့ .. စိတ္ဆုိးမေၿပေသးဘူး” ႏွစ္ခြန္းထဲႏွင့္ ပတ္ခ်ာရုိက္ေနေသာ သူမစကားေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္ ေခါင္းသာ စိတ္လုိအားရ ကုပ္မိေတာ့သည္။

“ယက္ကန္ယက္ကန္ ဆုိတာဘာလဲဟင္” သူမ မသိသလုိႏွင့္ ေခါင္းေလးေစာင္းကာေမးေတာ့ ကၽြန္ေတာ္လည္းေဘာက္ဆက္ဆက္ၿဖင့္

“မသိဘူးကြာ”

“မသိဘူးလား .. ငါက နင္သိရင္ စိတ္ဆုိးေၿပမလားလုိ ့ .. ” သူမ ေၿပာေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ ၿပာၿပာသလဲလဲၿဖစ္ကာ ..

“ဒီလုိ ဒီလုိ” လက္ႏွစ္ဖက္ ဟုိဘက္ဒီဘက္ လႊဲၿပကာ ေၿခေထာက္ ႏွစ္ေခ်ာင္း ဟုိကန္ဒီကန္ၿပကာ ၿပေတာ့ သူမ မ်က္လုံးေလးအဝုိင္းသားၿဖင့္ၾကည့္ကာ ..

“ဟုတ္လုိ ့လား .. ”

“ဟုတ္ပါတယ္ .. ဟ .. ဒီလုိ .. ဒီလုိ” ကၽြန္ေတာ္ ထပ္ကာထပ္ကာၿဖင့္ လုပ္ၿပမိသည္။ သူမ ေသခ်ာၾကည့္ၿပီး ..

“တစ္ခုခုလုိေနတယ္ .. အဲ့လုိမဟုတ္ေသးဘူး .. ” ေၿပာၿပီး ဘယ္အခ်ိန္က ေၿခရင္းတြင္ လွဲေနမွန္းမသိသည့္ ေၾကာင္ငယ္အား ေပြ ့ပုိက္လုိက္ၿပီး ..

“ယက္ကန္ယက္ကန္ ဆုိတာ”  … “ဗြမ္း” ကၽြန္ေတာ္ အလန္ ့တၾကားၿဖင့္ သူမကုိတစ္လွည့္ ေရကန္ထဲ ေၾကာက္လန္ ့တၾကား ယက္ကန္ယက္ကန္ကူးခတ္ေနေသာ ေၾကာင္ငယ္အား တစ္လွည့္ၿဖင့္ ၾကက္ေသေသေနမိသည္။ သူမကေတာ့ အနီေရာင္ ေကာ္ေဇာ္ၿပင္တြင္ အက္ရွင္ၿပေနေသာ မင္းသားမင္းသမီးႏွယ္ .. ေၾကာင္ငယ္အား ကင္မရာတဖ်က္ဖ်က္ၿဖင့္ ရုိက္ေနေတာ့သည္။ သူမ စိတ္တုိင္းက် ရုိက္ၿပီးသြားသည့္ေနာက္

“ဟဲ့ .. ဘာလုပ္ေနတာလဲ .. သြားကယ္ေလ .. နင့္ေၾကာင္မဟုတ္ဘူးလား” သူမေၿပာမွ ကၽြန္ေတာ္လည္း သတိဝင္ကာ ကမန္းကတန္း ေရကန္ထဲဆင္းကာ ေၾကာင္အား ဆယ္လာခဲ့သည္။ သုိ ့ေသာ္ ေၾကာင္က အေၾကာက္လြန္ေနသၿဖင့္ မွီရာ မွန္သမ ွ် လက္သည္းၿဖင့္ ကုတ္ၿခစ္ေနရာ .. ကၽြန္ေတာ့္လက္ေတြႏွင့္ ရင္ဘတ္ေတြမွာ ေၾကာင္ကုတ္ၿခစ္ရာမ်ားၿဖင့္ နီရဲေနေတာ့သည္။ ကမ္းေပၚေရာက္ေတာ့ ဘယ္ခ်ိန္ကတည္းက ယူလာလဲမသိေသာ တဘက္ၿဖင့္ သူမ ေၾကာင္ကုိလွမ္းေပြ ့လုိက္ၿပီး .

“ၿဖစ္ရေလ .. ေညွာင္ရယ္ .. ဘာလုုိ ့ေရကန္ထဲ ဒုိင္ဗင္ထုိးခ်ရတာလဲ .. အုိက္လုိ ့လား .. ေနာက္ခါဆုိ အဲ့လုိမလုပ္ရဘူးေနာ္ .. ” ေၿပာရင္း ေရမ်ား သုတ္ေပးေနေတာ့သည္။ ေၾကာင္က သူ ့ဘာသာသူ ဒုိင္ဗင္ထုိးခ်မလား .. နင့္ၾကီးေတာ္ပဲ ထုိးခ်မွာ .. စိတ္ထဲသူမကုိ က်ိတ္ေအာ္ရင္း ေၾကာင္ကုတ္ထားေသာ ဒဏ္ရာမ်ားကုိၾကည့္မိေတာ့ တခ်ိဳ ့ၿခစ္ရာမ်ားတြင္ ေသြးမ်ားေတာင္စုိ ့ေနသည္။ သူမကုိလွမ္းၾကည့္လုိက္ ေရမ်ားစုိရြဲကာေနေသာ ေၾကာင္ကုိၾကည့္လုိက္ႏွင့္ ေနာက္မွ ကၽြန္ေတာ္သေဘာေပါက္ကာ

“နင္ လုပ္ခ်လုိက္ၿပန္ၿပီမဟုတ္လား” မ်က္ႏွာစပ္ၿဖီးၿဖီးႏွင့္ သူမက

“အဟိ .. ငါေရးေနတဲ့အခန္းမွာ ေၾကာင္က မေတာ္တဆေရထဲၿပဳတ္က်သြားတာ .. အဲ့ဒါ ေခြးကသူ ့သူငယ္ခ်င္းေၾကာင္ကုိလာကယ္တဲ့အခန္း .. ဒါေပမဲ့ .. ငါမွ ေၾကာင္ေရထဲက်သြားတာ ၿမင္မွမၿမင္ဘူးတာ .. အဲ့ဒါေၾကာင့္ .. ”

“ေအာ္ .. နင္ေၿပာပုံအရဆုိရင္ .. ငါကေခြးေပါ့ .. ” ကၽြန္ေတာ္ ရြဲ ့ကာေၿပာေတာ့

“မဟုတ္ပါဘူး .. ဟယ္ .. နင္ကလည္း .. ေတာင္းပန္ပါတယ္ေနာ္ .. please .. please ”လ ွ်ာကေလးတစ္လစ္တစ္လစ္ ထုတ္ကာ ေတာင္းပန္ေသာအမူအရာၿဖင့္ ခ်စ္စရာေကာင္းေလာက္ေအာင္ လုပ္ၿပေနေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္စိတ္ဆုိးမႈမ်ားလည္း ဘယ္ေရာက္လုိ ့ေရာက္မွန္းမသိ ေပ်ာက္လုိ ့သြားေတာ့သည္။ စုိေနေသာ ဆံပင္မ်ားကုိ အသာဖြၿပီး သူမႏွင့္ ဆန္ ့က်င္ဘက္အရပ္သုိ ့ ကၽြန္ေတာ္မ်က္ႏွာလွည့္ကာ ေနလုိက္သည္။ ရုတ္တရက္ ညင္သာစြာ ေရစုိေနေသာ ဆံပင္မ်ားကုိ တဘက္ၿဖင့္ အေနာက္မွလွမ္းကာ သုတ္လာေပးေသာေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္လန္ ့လုုိ ့သြားသည္။ အေနာက္လွည့္ၾကည့္လုိက္ေတာ့ ေၿခေထာက္ကေလးေထာက္ၿပီး မမွီ ့တမွီလွမ္းသုတ္ေပးေနေသာ သူမ ပုံေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္အသာဒူးေလးေကြးမိလုိက္သည္။ ေၾကာင္ငယ္ေလးကလည္း သူ ့အားသုတ္ေပးထားေသာတဘက္ေပၚတြင္တက္ထုိင္ကာ လ ွ်ာကေလးၿဖင့္ အေမႊးေလးမ်ာလ်ပ္ ေနသလုိ .. သူမရဲ့ႏူးညံတဲ့လက္ေခ်ာင္းကေလးမ်ားကလည္း ကၽြန္ေတာ္ဆံပင္မ်ားၾကားေဆာ့ကစားရင္း ေဘးမွၿဖတ္ေၿပးသြားေသာ ေလေၿပညွင္းေလးက ကၽြန္ေတာ့္အားမ်က္စိတစ္ဖက္မွိတ္လုိ ့ၿပသြားေတာ့သည္။

 အရင္အေၾကာင္းအရာမ်ား မ်က္လုံးထဲၿမင္ေယာင္လာကာ ကၽြန္ေတာ္သူမကုိလွမ္းၾကည့္မိသည္။ သူမ သည္ ဒဏ္ရာေတြလွလွပပေပးတတ္ၿပီး ေဆးလည္းကုိယ္တုိင္ကုိယ္က်တုိက္ေကၽႊးတတ္သူလည္းၿဖစ္သည္။ အခုလည္း မ်က္လုံးေလးကလယ္ကလယ္ၿဖင့္ ကၽြန္ေတာ့္လက္ေမာင္းကုိကုိင္ကာ သူ ့အားကူညီရန္ တဂ်ီဂ်ီက်ေနသည္။

“နင္အခုလုပ္ေနတာက .. ငါေထာင္က်ရင္မက် မက်ရင္အိမ္ေထာင္က်မဲ့ကိန္း .. ” ကၽြန္ေတာ္ စိတ္ေလစြာေၿပာမိသည္။

“နင္ကလည္း .. ငါ့ကုိမယုံဘူးလား .. ငါ့သူငယ္ခ်င္းကုိ အဲ့လုိမ်ိဳးေထာင္ေတြ အိမ္ေထာင္ေတြက်ေအာင္ ငါကလုပ္မလား ..” လုပ္မ်ားမလုပ္လုိ ့သာ .. စိတ္ထဲကၿပန္ေၿပာရင္း ကၽြန္ေတာ္သူမကုိ ဘုၾကည့္ ၿဖင့္ၾကည့္လုိက္သည္။

“နင္ကလည္း .. စာေရးတယ္ဆုိတာလြယ္တာမဟုတ္ဘူး ..  ငါက ငါေရးတဲ့စာကုိ စာဖတ္သူေတြ သေဘာေပါက္ေစခ်င္တယ္ .. နားလည္ေစခ်င္တယ္ .. ခံစားေစခ်င္တယ္ .. အဲ့အတြက္ ငါမခံစားရတဲ့အရာတစ္ခုကုိ စာရြက္ေပၚမွာမတင္ခ်င္ဘူး .. ၿပီးေတာ့ အခုဟာက ဘာမွမခက္ဘူးရယ္ .. ကူညီမယ္မဟုတ္လားဟင္ .. ” စာေရးတယ္ .. စာေရးတယ္ဆုိၿပီး လူကုိပဲဒုကၡေပးေနတာ .. ၿပီးေတာ့ အခုထက္ထိ တစ္ပုဒ္မွ ၿပီးေအာင္လည္းမေရးဘဲနဲ ့ .. ေတြးကာ သူမကုိၾကည့္ၿပီး

“မခက္လုိ ့သာပဲ .. သူမ်ား သမီးပ်ိဳကုိ ငါသြားခုိးရမွာ .. အဲ့ဒါမခက္တာလား .. နင္ေနာ္ .. ငါမေၿပာခ်င္ေတာ့ဘူး ..” ေၿပာရင္း ထုိင္ေနရာမွ ကၽြန္ေတာ္ထလုိက္သည္။ ကၽြန္ေတာ္ထေတာ့ သူမကလည္း လုိက္ထကာ ..

“ငါထင္သားပဲ နင္အဲ့လုိေၿပာမယ္မွန္း.. အဲ့ဒါေၾကာင့္ ဘာမွမပူနဲ့လုိ ့ေၿပာတာေပါ့ .. ၿပီးေတာ့ နင္ကတကယ္ခုိးရမွာမဟုတ္ဘူးေလ .. ကိစၥတစ္ခုခုၿဖစ္ရင္ ငါတာဝန္ယူတယ္ .. ”

“နင္က ဘယ္လုိတာဝန္ယူမွာလဲ .. ဟုိဘက္က မေတာ္လုိ ့ၿပႆာေတြရွာၿပီး လက္ထပ္ရမယ္ဘာေတြၿဖစ္ရင္ နင္က ၾကားထဲက ယူေပးမွာလား .. ”

“ေအး .. ယူမယ္ ” ကၽြန္ေတာ္ဘာၿပန္ေၿပာရမယ္မွန္းမသိၿဖစ္လုိ ့သြားသည္။ ေနာက္စိတ္ရႈပ္ရႈပ္ၿဖင့္ ၿပန္ထုိင္လုိက္ၿပီး သူမ ကုိေပေတေတၾကည့္ေတာ့ .. သူမကလည္း ၿပာၿပာသလဲလဲ ေဘးတြင္ထုိင္ကာ စပ္ၿဖီးၿဖီးၿဖင့္ ..

“ငါသိတယ္ .. နင္ ၿငင္းမွာမဟုတ္ဘူးဆုိတာ .. အရင္ဆုံး ငါစီစဥ္ထားတာကုိနားေထာင္ .. ၿပီးေတာ့မွ နင့္ အၿမင္ကုိေၿပာေပါ့” ဆုိၿပီး စားပြဲေပၚတြင္ရွိေသာ ေရကုိ တစ္ငုံ ေသာက္လုိက္ၿပီး ..

“ဒီလုိ .. နင္ေဘးအိမ္က ေမႊးေမႊးကုိသိတယ္မဟုတ္လား .. ”

“နင္တုိ ့အိမ္ေဘးက .. စိတ္မႏွံ ့တဲ့ တစ္ေယာက္လား .. ” ကၽြန္ေတာ္ေမးေတာ့

“ေအး .. ဟုတ္တယ္ .. သူပဲ.. နင္ခုိးရမွာ ”

“အမ္ .. နင္ေၿပာေတာ့ ငါ့ကုိဒုကၡေရာက္ေအာင္ မလုပ္ဘူးဆုိ .. အခု .. ”  ကၽြန္ေတာ္စကားမ်ားပင္ထစ္ကာ ေနမိသည္။

“နင္ကလည္း .. ငါေၿပာတာ ဆုံးေအာင္နားမေထာင္ဘူး .. ခုိးတာေတာ့ ရုပ္ရွင္ေတြထဲကလုိ .. ဦးေလးသမီးကုိ ကၽြန္ေတာ္ခုိးေၿပးသြားပါၿပီ ဘာညာလူၾကီးေတြ သိေအာင္လုိ ့ေတာ့ ဘယ္လုပ္မလဲ … ၿပီးေတာ့ ၂၄ နာရီမၿပည့္ခင္ ၿပန္ပုိ ့ၿပီးတာပဲ .. မဟုတ္ဘူးလား .. ဒါဆုိ သူတုိ ့ဘက္ကဘာမွလုပ္လုိ ့ရမွာမဟုတ္ဘူး .. ဟုတ္တယ္မဟုတ္လား … ”

“မဟုတ္ေသးဘူးေလ .. နင္ခုိးရာလုိက္တဲ့ ဇာတ္လမ္းေရးခ်င္ရင္ .. နင့္ဘာသာနင္လုိက္ေၿပးပါလား .. အခုက သူမ်ား သားသမီးကုိ .. နင္က မဟုတ္ေသးပါဘူး .. ”ေၿပာရင္း ေခါင္းကုိ ကၽြန္ေတာ္ အၾကိမ္ၾကိမ္ခါမိသည္။

“ငါက ဘယ္သူ ့ေနာက္လုိက္ေၿပးရမွာလဲ .. နင့္ေနာက္လား .. အဲ့ဒါဆုိလာခုိးေလ ” တစ္ၿပားမွမေလ ွ်ာ့ေသာ ေလသံၿဖင့္ ဆုိလာေသာ သူမကုိၾကည့္ရင္း

“နင္က ငါခုိးရင္လုိက္မွာလား .. ” ကၽြန္ေတာ္ေဘာက္ဆတ္ဆတ္ေမးေတာ့

“နင္လား .. ခုိးရဲမွာ .. နင္ခုိးရဲရင္ .. ငါဘာလုိ ့မလုိက္ရဲရမွာလဲ” စိမ္ေခၚသည့္ပုံၿဖင့္ မ်က္ခုံးေလးပင့္ကာေၿပာေသာ သူမကုိၾကည့္ကာ

“ေအးပါ .. နင့္စကားနင္ မွတ္ထား .. ” ေၿပာၿပီး ကၽြန္ေတာ္ထုိင္ေနရာမွ ထြက္လာခဲ့သည္။ စိတ္ထဲတြင္လည္း ေဒါသထြက္သည္လား ဘာၿဖစ္သည္လား မသိေသာ ခံစားခ်က္မ်ားေရာေထြးကာ ကၽြန္ေတာ္အိမ္ၿပန္လာခဲ့သည္။ အိမ္ေရာက္ေတာ့လည္း ကၽြန္ေတာ္ သက္ၿပင္းမ်ားခဏခဏခ်ကာ အခန္းထဲ ေခါက္တုံ ့ေခါက္ၿပန္ေလ ွ်ာက္ေနမိသည္။ ေနာက္ နံရံေပၚမွ နာရီေလးၾကည့္ေတာ့ ၅ နာရီခြဲ .. ဒီအခ်ိန္ဆုိသူမ .. ကၽြန္ေတာ္စဥ္းစားရင္ အခန္းထဲမွထြက္လာခဲ့သည္။ ကၽြန္ေတာ္ေရာက္သြားေတာ့ သူမ ေအးေအးေဆးေဆး ေကာ္ဖီေသာက္လုိက္ စာေတြခ်ေရးလုိက္ႏွင့္ အလုပ္မ်ားလုိ ့ေနေတာ့သည္။ သူမ ေကာ္ဖီဆုိင္မွ ထြက္လာသည္အထိ ကားထဲမွ ကၽြန္ေတာ္ေစာင့္ကာေနမိသည္။ ၈ နာရီထုိးခါနီး .. သူမ ထုိင္ေနရာမွ ထကာ ဆုိင္ထဲမွထြက္လာသည္။ ကၽြန္ေတာ္ ကားေပၚမွဆင္းရင္း သူမေရွ ့တြင္ ပိတ္ရပ္လုိက္သည္။ သူမ အံ့ၾသသြားဟန္ၿဖင့္ကၽြန္ေတာ့္ကုိၾကည့္ေနတုန္း ကၽြန္ေတာ္သူမ ကုိဆြဲကာ ကားေပၚသုုိ ့တင္လာခဲ့သည္။ လမ္းတစ္ေလ ွ်ာက္ သူ ကၽြန္ေတာ့္ကုိ ေမးခြန္းတစ္ခုမွမေမး။ ကၽြန္ေတာ္လည္း တစ္ခြန္းမွမဟဘဲ ႏွစ္ေယာက္ ကားေပၚတြင္ တိတ္ဆိတ္လုိ ့ေနသည္။ ၿဖည္းၿဖည္းမွန္မွန္ေမာင္းလာေသာ ကားေလးမွာလဲ .. တေရြ ့ေရြ ့ၿဖင့္ ေဘးပတ္ဝန္းက်င္တြင္ တုိက္ေတြအိမ္ေတြမရွိေတာ့  ၿမက္ရုိင္းမ်ား ဟုိတစ္ေနရာ ဒီတစ္ေနရာ ထြန္းထားေသာ လမ္းမီးတုိင္းမ်ားၿဖင့္ လမ္းေဘးတြင္ ေပါက္ေနေသာ သစ္ပင္မ်ားကလြဲလုိ ့ က်န္တာမရွိ။ ဦးတည္ရာမရွိဘဲ ေမာင္းလာေသာ ကားကုိ ကၽြန္ေတာ္ရပ္လုိက္ၿပီး သူမကုိလွည့္ၾကည့္လုိက္သည္။ သူမကလည္း ကၽြန္ေတာ့္ကုိၾကည့္ရင္း ကားေပၚမွဆင္းလုိက္သည္။ ကၽြန္ေတာ္လည္းလုိက္ဆင္းရင္း သူမေဘးတြင္ရပ္လုိက္သည္။

“၁၁ နာရီေတာင္ေက်ာ္ၿပီ .. ” သူမဖုန္းေလးၾကည့္လုိက္ၿပီး ေနာက္ နင္ငါ့ကုိဒီေနရာေခၚလာတာ ဘာလုပ္ဖုိ ့လဲ ဆုိသည့္အဓိပၺာယ္ၿဖင့္ ကၽြန္ေတာ့္ကုိၾကည့္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ဘယ္လုိ စကားစရမလဲ မသိဘဲၿဖစ္ေနေတာ့သည္။ “နင္လား .. ခုိးရဲမွာ ” သူမ ရဲ့စကားကုိ မခံခ်င္တာနဲ ့ပဲ လုပ္မိလုပ္ရာ လုပ္ၿပီးေတာ့မွ .. “ဘယ္လုိလဲ .. နင္ေၿပာေတာ့ ငါနင့္ကုိမခုိးရဲဘူးဆုိ .. အခု ငါနင့္ကုိခုိးလာၿပီ .. ဘယ္လုိလဲ ဟဲဟဲ ”သြားၿပီး စပ္ၿဖီးၿဖီးလုပ္ၿပရင္လည္း စိတ္ဆတ္ပုံသူမနဲ့ဆုိ ပါးက က်ိဳးမည္မွာ မလြဲဧကန္ပင္။ သူမကုိ ဘယ္လုိရွင္းၿပရမလဲ စဥ္းစားေနသည့္အခ်ိန္မွာ

“နင္ .. ငါ့ခုိးလာတာလား” သူမရဲ့ ရုတ္တရက္အေမးေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္ တေထြးၿမိဳခ်ကာ ေခါင္းခါရမလား ေခါင္းၿငိမ့္ရမလား မသိဘဲေနေတာ့သည္။ ဒီအေၿခအေနေရာက္ေတာ့မွ မထူးပါဘူးဆုိၿပီး ကၽြန္ေတာ္ သူမကုိ စုိက္ၾကည့္ၿပီး

“ငါ .. နင့္ကုိခ်စ္တယ္ ” ႏႈတ္ကမထင္မွတ္ဘဲ ထြက္သြားေသာ စကားေၾကာင့္ သူမ အံ့ၾသသြားသည့္ဟန္ .. ေနာက္ ခ်က္ခ်င္း ေခါင္းကုိ ငုံ ့ခ်လုုိက္သည္။ ကၽြန္ေတာ္ေခါင္းကုိ ကုပ္ရင္း

“နင္ စိတ္ဆုိးသြားလား .. စိတ္ေတာ့မဆုိးပါနဲ ့ဟာ .. ငါဘယ္လုိေၿပာရမွန္းေတာင္မသိေတာ့ဘူး .. ဒါေပမဲ့ ငါနင့္ကုိတကယ္ခ်စ္တာေတာ့ယုံပါ .. ငါနင့္ကုိ မခ်စ္ဘူးဆုိရင္ ဘာလုိ ့နင့္ေဘးနားမွ အခ်ိန္တုိင္းလုိလုိ ရွိေနမွာလဲ .. ၿပီးေတာ့ နင္ခုိင္းတာမွန္သမ ွ် ငါအကုန္လုပ္ေပးေနတာေတြက ငါနင့္ကုိခ်စ္လုိ ့ေပါ့ဟာ .. နင္ယုံတယ္မွတ္လား ” ကၽြန္ေတာ္ေမးေတာ့ သူမ ေခါင္းငုံ ့လ်က္ အတြင္တြင္သာခါေနေတာ့သည္။  ကၽြန္ေတာ္သူမ လက္ေမာင္းကုိအသာလွမ္းကုိင္လုုိက္ၿပီး သူမေခါင္းေလးကုိ ကၽြန္ေတာ့္ရင္ခြင္ထဲထည့္ကာ

“ရင္ခုန္သံ .. ၾကားတယ္မဟုတ္လား .. အခုလုိမ်ိဳး ရင္ခုန္တတ္ေအာင္ သင္ေပးတာ ဘယ္သူလုိ ့ထင္လဲ ” ေမးရင္း ကၽြန္ေတာ္ သူမေခါင္းေလးကုိ လက္ကေလးၿဖင့္ အသာေမာ့ေတာ့ သူမ မ်က္ႏွာတစ္ခုလုံးနီရဲလုိ ့ေနသည္။ ေနာက္ ကၽြန္ေတာ့္ရင္ခြင္မွ အတင္းရုန္းကာ တုိးထြက္ရန္ၿပင္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ သူမကုိ ထြက္သြားမည္အလား စုိးရိမ္စြာၿဖင့္ တင္းက်ပ္စြာဖက္ထားမိသည္။ ေနာက္ဆုံးသူမ ၿငိမ္သြားေတာ့မွ ကၽြန္ေတာ္ သူမကုိဖက္ထားသည္လက္မ်ား ေၿဖကာ သူမကုိအသာငုံ ့ၾကည့္ေတာ့ မ်က္ရည္မ်ားက်ကာ ငုိေနသည္ကုိေတြ ့ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ၿပာသြားကာ သူမကုိ

“ဝတီ .. ဘာလုိ ့ငုိေနတာလဲ .. နင္ငါ့ကုိစိတ္ဆုိးသြားလုိ ့လား .. ငါေတာင္းပန္ပါတယ္ဟာ .. မငုိနဲ ့ေတာ့ေနာ္ ” ေခ်ာ့ရင္း သူမ ပါးေပၚက်လာေသာ မ်က္ရည္မ်ားကုိသုတ္ေပးရင္း ကၽြန္ေတာ့္ကုိ ကၽြန္ေတာ္ အၿပစ္တင္မိသည္။

“ငါမွားပါတယ္ဟာ .. မငုိနဲ ့ေတာ့ေနာ္ .. ငါနင့္ကုိ အခုအိမ္ၿပန္ပုိ ့ေပးမယ္ေလ .. ေနာ္  .. မငုိပါနဲ ့ေတာ့ .. ငါေတာင္းပန္ပါတယ္ ” ေၿပာေနေသာ ကၽြန္ေတာ့္ အသံမ်ားပင္တုန္ကာလာလုိ ့ေနေတာ့သည္။ ကၽြန္ေတာ့္ေၾကာင့္ သူမ ငုိေနရတယ္ ဆုိတဲ့အေတြးမ်ားက ကၽြန္ေတာ့္ေခါင္းထဲမွာေရာ ရင္ဘက္ထဲမွာပါၿပည့္က်ပ္လုိ ့လာေတာ့သည္။ သူမကုိကားထဲ ဝင္ထုိင္ခုိင္းၿပီး လာရာလမ္းအတုိင္းကားေလးကုိလွည့္ရန္ ကၽြန္ေတာ္ၿပင္လုိက္သည္။ ကၽြန္ေတာ့္လက္ကုိ ရုတ္တရက္ဆုပ္ကုိင္လာေသာ သူမလက္မ်ားေၾကာင့္ ကားေသာ့ထည့္ရန္ၿပင္ေနေသာ ကၽြန္ေတာ့္လက္မ်ားရပ္တန္ ့လုိ ့သြားသည္။ သူမ ေခါင္းေလးငုံ ့ကာ စာအုပ္တစ္အုပ္ကုိထုတ္ကာ ကၽြန္ေတာ္ကုိေပးေတာ့ ကၽြန္ေတာ္စာအုပ္ေလးကုိလွမ္းယူရင္း သူမကုိလွည့္ၾကည့္ေတာ့ သူမက ေခါင္းကုိငုံ ့ၿမဲ ငုံ ့ကာထားသည္။ စာအုပ္ထဲတြင္ သူႏွင့္ကၽြန္ေတာ္ ပုံမ်ား ေက်ာင္းတုန္းကတြဲရုိက္ထားေသာပုံမ်ား .. ခရီးထြက္တုန္းကပုံအခ်ိဳ ့ႏွင့္ တစ္ခ်ိဳ ့ပုံမ်ားမွာ ကၽြန္ေတာ္ကုိယ္တုိင္ပင္မသိေသာ ကၽြန္ေတာ္တစ္ေယာက္ထဲပုံမ်ား .. ေနာက္ဆုံးစာမ်က္ႏွာသုိ ့ေရာက္ေသာအခါ စာအုပ္၏ အဆုံးေအာက္ဘက္တြင္ “ကၽြန္မ ခ်စ္ေသာ သူ” ဆုိသည့္စာသားေလးၿဖင့္ ေအာက္မွ သူမ လက္မွတ္ကေလးကုိ ထုိးကာထားသည္။ ကၽြန္ေတာ္ ကုိယ့္မ်က္စိကုိယ္ပင္မယုံႏုိင္။ သူမကုိၾကည့္လုိက္ စာအုပ္ေလးကုိၾကည့္လုိက္ၿဖင့္ ေနာက္ဆုံး ကၽြန္ေတာ္သူမကုိ ေထြးပုိက္မိသည္။ ဒီတစ္ခါေတာ့ သူမ ရုန္းကန္ၿခင္းမၿပဳေတာ့ အသာပင္ ကၽြန္ေတာ္ကုိၿပန္လည္ သုိင္းဖက္ထားသည္။ ေနာက္အတန္ၾကာေအာင္ ကၽြန္ေတာ္ႏွင့္ သူမ ရွက္ကုိးရွက္ကန္းၿဖင့္ စကားမေၿပာၾကဘဲ ေနၾကသည္။ ေနာက္ ကၽြန္ေတာ္ကစၿပီး

“အခု .. ဘာလုပ္ၾကရင္ေကာင္းမလဲ .. ”ေမးေတာ့ သူမက ေခါင္းေလးေမာ့ၿပီးကၽြန္ေတာ့္ၾကည့္ၿပီး ခ်က္ခ်င္းေခါင္းေလးၿပန္ငုံ ့ကာ

“မသိဘူးေလ .. ” ကၽြန္ေတာ္လည္း သူမလုိ ေခါင္းပဲငုံ ့ေနရင္ေကာင္းမလား စဥ္းစားရင္း

“ဒါဆုိရင္လည္း အိမ္ၿပန္ၾကေတာ့ေပါ့” ကၽြန္ေတာ္ေၿပာေတာ့ သူမ ကၽြန္ေတာ့္လက္ကုိလွမ္းကုိင္ရင္း

“အိမ္ၿပန္လုိ ့မရဘူး” ကၽြန္ေတာ္ေၾကာင္ကာ

“ဘာလုိ ့လဲ” ေမးေတာ့

“အိမ္ကုိ ေယာက်ာ္းေနာက္လုိက္သြားၿပီလုိ ့ စာေရးခဲ့တယ္” ကၽြန္ေတာ္ ကုိယ့္နားပင္ကုိယ္မယုံႏုိင္ေအာင္ၿဖစ္သြားသည္။

“ဘယ္လုိ .. အိမ္ကုိစာေရးခဲ့တယ္ ..  ” သူမေခါင္းၿငိမ့္ကာ

“ဒါဆုိ .. နင္က .. တမင္သတ္သတ္ ဒီအကြက္ထြင္တာေပါ့” ကၽြန္ေတာ္မဲ့ကာေၿပာေတာ့ .. သူမက ေခါင္းေလးေစာင္းကာ

“တစ္ခ်ိဳ ့က အရိပ္ၿပရင္ အေကာင္ ၿမင္တယ္တဲ့ .. နင့္က်မွ အေကာင္လုိက္ၾကီးခ်ၿပလည္း ဒါဘာအေကာင္လဲလုိ ့ၿပန္ေမးမယ္ဆုိတာ ၾကိဳသိလုိ ့ .. ဒါမ်ိဳးစီစဥ္ရတာေပါ့ .. မဟုတ္ရင္ ေနေနာက္ဘက္ကထြက္ရင္ေတာင္ နင့္ဆီက ဒီလုိစကားမ်ိဳးၾကားရမွာမဟုတ္ဘူး .. ” ႏႈတ္ခမ္းေလးဆူကာေၿပာလာေသာ သူမစကားေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္ရယ္ကာ ..

“အကယ္လုိ ့ .. နင္စီစဥ္ထားတဲ့အတုိင္း မၿဖစ္ဘဲနဲ့ ငါနင့္ကုိခုိးမေၿပးဘူးဆုိရင္ေရာ .. နင္ဘယ္လုိလုပ္မလဲ ”

“ဒါမ်ားလြယ္လြယ္ေလး .. နင္ခုိးမေၿပးရင္ .. ငါ နင့္ခုိးေၿပးမွာေပါ့ ” ေၿပာကာ တခစ္ခစ္ၿဖင့္ သေဘာက်စြာရယ္ကာေနေသာ သူမ နဖူးကုိအသာေခါက္ကာ ကၽြန္ေတာ္ ခပ္ဖြဖြအနမ္းတစ္ပြင့္ ေၿခြပစ္လုိက္သည္။ သူမကေတာ့ တဘုန္းဘုန္းထုရင္း ေခါင္းကုိအဆက္မၿပတ္ငုံ ့ကာထားေတာ့သည္။ ထူးဆန္းစြာ ဒီည ေကာင္းကင္ၾကီးမွာ လမင္းၾကီးကလည္းထိန္ထိန္သာေနသလုိ ၾကယ္ေလးမ်ားကလည္း ကၽြန္ေတာ္တုိ ့ႏွစ္ေယာက္ကုိ ခုိးခုိးၾကည့္ကာ ေနေတာ့သည္။

April

11.11.11 (FRI) (04:40 PM)